Deze Nepalese boerin staat elke dag om vijf uur op. Ze begint met het huishoudelijke werk. Als ze daarmee klaar is loopt ze een uur naar haar akker. Klimmen en dalen door de heuvels. Ze maakt er een sport van om op tijd klaar te zijn, want ze wil niet graag de leesklas missen, die begint om twaalf uur. Als kind had ze net als veel van haar vrouwelijke dorpsgenoten geen gelegenheid om naar school te gaan. Maar nu grijpt ze haar kans om te leren lezen en schrijven. Waarom dat belangrijk voor haar is? Als ze met de opbrengst van de akker naar de bank gaat om geld te storten, wil ze voortaan zelf haar handtekening kunnen zetten, en niet langer die vernederende vingerafdruk. Ook wil ze meer weten van het leven, en daarom wil ze straks zelf een boek kunnen lezen!
